بسم الرب الشهدا و الصدیقین خواستم دست به قلم شوم و بنویسم بنویسم از بزرگ مردی که این روزها دنیای مجازی ام را معطر کرده است... بنویسم از کسی که عکس آخرش را همه دارند دست به دست می کنند... بنویسم از چشمی که بزرگی نگاهش دل هر دلسنگی را نه نرم که ذوب می کند... بنویسم از خیمه ها و دود ها و خنجر به حنجر کشیده شده... ولی چقدر حقیرند دستان من در مقابل این کلمات... و چقدر پست اند این واژه ها در بیان عظمت